Perfore Olmuş Ne Demek? Bir Yırtık, Bir Hayal ve Bir Umut
Bazı kelimeler, ilk duyduğunda seni derinden sarsar. Özellikle de o kelimeleri birine sormak zorunda kalırsan… Birkaç gün önce, Kayseri’deki evime gelen eski bir arkadaşımın, annesinin bahçesindeki perfore olmuş bir çiçekten bahsederken, “perfore olmuş ne demek?” diye sordum. Bu kelime, hayatımda o kadar derin bir iz bıraktı ki, anlatamam. Ve o an, aslında sadece bir kelimeyi değil, hayatımda yıllardır biriktirdiğim duyguları da sorgulamaya başladım. İçimdeki yırtık, biraz da bununla alakalıydı. Ama ne alaka demeyin. Çünkü bu kelime, tüm o hissiyatı, o hayal kırıklığını ve birikmiş duyguları tam da tarif edebilecekti.
O Günü Hatırlıyorum: Bir Yırtık ve Bir Başlangıç
İlk kez “perfore olmuş” kelimesini duyduğumda, eski arkadaşımın bahçesinde yürüyorduk. O anda, o çiçekleri incelerken aklımda başka bir şey vardı: Bütün hayatım boyunca bazen umut ettiğim ama hep kaybettiğim şeyler. Bir süre önce, çok yakın bir arkadaşımla ciddi bir kavga etmiştik ve o gün, çok farklı bir şekilde hissetmiştim. Bütün o tartışmanın sonunda, aramızda sanki bir perfore olmuş bir ilişki vardı. Bir yırtık, bir boşluk, bir eksiklik. Hiç bir şeyi açıklamadan, her şeyin bir şekilde kendiliğinden çözülmesini beklerken, bir gün bir çiçek bahçesinde bunun farkına varmak, içimi çok acıttı. Arkadaşımın dediği gibi, bir çiçek; “perfore olmuş” ve o deli gibi güzel çiçek, kalbimdeki boşluğu daha da büyütüyordu.
Perfore olmuş demek, aslında bir şeyin bir yerinden, dikkat edilmeden yırtılması ya da hasar görmesi demekmiş. Ama ilk başta, bu kelimenin bana ne kadar tanıdık geldiğini fark edemedim. Çünkü benim hayatımda da her şey bir yerden “yırtılmıştı” ve o yırtık çok belli olmasa da, her adımda hissediliyordu. İlişkilerim, arkadaşlıklarım, hatta bazen kendimle olan ilişkim bile zamanla perfore olmuştu. Çoğu zaman görmüyordum; tıpkı o çiçeklerdeki küçük delikler gibi, küçük bir farkla, ben de kendimi delik-deşik hissediyordum.
Perfore Olmuş Bir Kalp: Hayal Kırıklığı ve Umut
İçimdeki delikleri fark etmek, bana bir anlamda hayal kırıklığı da getirdi. Çoğu zaman, her şeyin düzeleceğini umarak bekliyordum. Ama işte o an, bahçede yürürken o çiçeği gördüğümde, aslında bir şeyin asla eski haline dönmeyeceğini fark ettim. Arkadaşımın bahçesinde gördüğüm çiçek bana, hayatta en değerli şeylerin bile nasıl yavaşça tükenebileceğini hatırlatıyordu. Hayal kırıklığım, içimde hiç geçmeyecek bir yara bırakmıştı. “Bunu neden daha önce fark etmedim?” diye sordum kendime. Hala aradığım birçok şeyin derinliklerinde, o yırtık duyguyu hissetmeye devam ettim.
Ancak o çiçeğin hala güzel olduğunu da kabul etmeliyim. Evet, yırtılmıştı, perfore olmuştu, ama yine de yaşıyordu. Bu bana başka bir şey öğretti: Bazen eksiklikler, kırılmalar ve hayal kırıklıkları insanı daha güçlü yapar. Evet, bir çiçek yırtık olabilir ama hala güzel kalabilir. Bu aslında belki de yaşadıklarımızın bizi biz yapan şeyler olduğunun bir göstergesiydi. Şimdi düşündüğümde, belki de bu yırtıkların tam ortasında yeni bir başlangıç gizlidir. Perfore olmuş bir şey, yenilenmeye de açık olabilir. Belki de o çiçek gibi ben de, kırılmış bir yerimle daha güçlü duruyorum.
Bir Çiçek Gibi Yeniden Başlamak
Perfore olmuş kelimesi, bana hayatın ne kadar kırılgan olduğunu hatırlattı. Bazen öyle anlar gelir ki, her şey sanki birbirini tamamlıyor gibi hissedersin. O çiçek, kaybettiğim bir şeyin simgesiydi ve ne kadar yırtılmış olsa da, yeniden hayat bulabileceğini gösteriyordu. Benim hayatımda da her şeyin bir anlamı var, hatta kırıklıklarım bile. Belki de her yırtık, yeni bir şeyin başlangıcıdır. Belki o eksik yerler, bizim daha güçlü olabilmemizi sağlıyordur. Hayatın tam da bu yüzden mükemmel olduğunu düşünüyorum. Hiçbir şey kaybolmaz, sadece dönüşür.
Sonuç: Hayal Kırıklığı ve Umut
Sonuç olarak, “perfore olmuş” kelimesi hayatımda bir dönüm noktasıydı. Bir kelime, bir çiçek, hatta bir arkadaşın bahçesinde geçirdiğim birkaç dakika, duygularımı anlamamı sağladı. Bazen hayal kırıklıkları seni derinden etkiler, fakat her şeyin sonunda bir umut olduğunu görmek, seni yeniden hayata bağlar. İçimdeki eksikliklerin farkına vardığımda, kaybolmadığımı, sadece başka bir şekle büründüğümü fark ettim. Yırtıklar, eksiklikler ve hayal kırıklıkları, belki de biz insanları daha anlamlı kılıyor. Beni perfore olmuş bir çiçeğe dönüştüren hayat, her zaman bir fırsat sunar. Çünkü her yırtık, bir yeniden doğuşun habercisidir.